Perpetually Perplexed

Are you happy? Ask this question to hundred people. You may find very few affirmative answers. Why are we unhappy? All of us? Ask these people what makes them happy. You may expect different answers. Like a new mobile (my son is waiting for one after I spoilt the old one with water), a bigger house, a bigger car, a better job etc etc. Ask these same people after they get these things are they happy. Their list will include new objects of desire. But why am I writing this? Am I happy? Yes, as long as I am writing this. So my happiness lies in writing blogs which no one reads, no one knows it exists. But there are other things which make me happy also, like eating something really tasty, reading a very nice book, writing some program which noone has asked me to write etc. After 44 loong years and head full of grey hairs, I have atleast realised that material things do not make me happy. Read somewhere that good people are not necessarily happy, but only happy people can be good.

ಕಬೀರನ ದೋಹ ಗಳು ಎಂದು ಓದುತ್ತಿದ್ದೆ. ನಿಜವಾಗಿ ಬಹಳ ಸುಂದರ ಮತ್ತು ಅರ್ಥಗರ್ಭಿತವಾಗಿವೆ. http://www.boloji.ಕಂ/ ನಲ್ಲಿ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಅನುವಾದದ ಜೊತೆಗೆ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ. Odi . ನಮ್ಮ ಭಾರಥದಲ್ಲಿದ್ದಸ್ಟು ಸಾಹಿತ್ಯದ ಸಂಪತ್ತು ಬಹುಷಃ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ನಲ್ಲಿ ಇರಲಿಕ್ಕಿಲ್ಲ. (??) I am loving it ಇನ್ನು ಕೆಲೆವು ಬಿನ್ಜಲಗಳಲ್ಲಿ (ವೆಬ್) ಹಿಂದಿ sms ಗಳು ತುಂಬ ತಮಾಷೆಯಾಗಿರುತ್ತವೆ. Why does this @#@#@# take so much of effort to type our own kannada here.? ಇದರಿಂದ ಕಲಿತ ಮೊರಲ್ ಎಂದರೆ ಇಡಿ ದಿನ ಬೇಡದೆ ಇರುವದನ್ನು ಗೂಗಲ್ ಮಾಡುವದರ ಬದಲು ಇಂತವುಗಳನ್ನು ಓದಿದರೆ ತಲೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಸರಿಯಾಡಿತು. ತಪ್ಪು ತಿಳಿಯ ಬೇಡಿ ಸ್ವಾಮಿ. ನಾನು ನನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದೇನೆ. ಒಂದರ ಭಾವಾನುವಾದ ನನ್ನ crude ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ಹೇಳಲಾ. ಎಲೆ ಮನುಜ. ಓಡಬೇಡ. ಸಮಾಧಾನ ಚಿತ್ತನಾಗು. ತೋಟದ ಮಾಲಿಯು ಕೊಡಗಟ್ಟಲೆ ನೀರು ಸುರಿದರೇನು, ಗಿಡ ಕೂಡಲೇ ಹಣ್ಣು ಬಿಟ್ಟಿತೆ ಹ ಹ ನಮ್ಮಂತ ಭಾಷಾಂತರಕಾರರು ಎಲ್ಲೆವನ್ನು ಕೆಡಿಸಿಬಿಡುತ್ತಾರೆ. ಇನ್ನೊಂದು ಕಾರಣವೆಂದರೆ ಬಹುಶ ಕೆಲೆವು ಭಾಷೆಗಳ ಸೊಗಡು ನಮ್ಮ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿಲ್ಲವೇನೋ ? ಮತ್ತೆ ಬೈಯಬೇಡಿ.

ನಿನ್ನ ಕೆನ್ನೆಯ ಗುಳಿ ಚೆನ್ನ ನನ್ನ ಕೆನ್ನೆಯೋ ಎಲ್ಲ ಒಂದೇ ಗುಳಿ ನಿನ್ನಂತೆಯೇ ನನ್ನ ಬಾಯಲ್ಲೂ ಹಲ್ಲಿಗಿಂತ ಗುಲಿಗಳೇ ಹೆಚ್ಚಾದರೂ ನಿನ್ನಂತೆ ನನ್ನ ಬಾಯಿ ಮುದ್ದಲ್ಲ ಭಯಾನಕ ನಿನ್ನ ತೊದಲ ನುಡಿಗೆ ಮನೆಯೆಲ್ಲ ಸಂಭ್ರಮ ನನ್ನ ತೊದಲ ಕೇಳುವರಿಲ್ಲ ನಿನ್ನ ಅಳು ನಿಲಿಸಿಲು ಮನೆ ಮಂದಿಯದೆಲ್ಲ ಸರ್ಕಸ್ ನನ್ನ ಅಳು ಕಾಣದು ಯಾರಿಗೂ ನಿನ್ನ ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮನ ಪ್ರಾಣ ನೀನು ನನ್ನ ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮ , ಎಲ್ಲಿ ಆದರೂ ಬೇಡ ಮಗೂ ಈ ಎಲ್ಲ ಸುಖ ನಿನಗಿರಲಿ ನನಗಲ್ಲ

I opened around 16 windows of 16 different articles of Outlook india site. A habit I had cultivated prior to broadband era, when online time, not the amount of download was billed. One article which I found particularly interesting is about Urdu columnists in Pakistan, who write without verifying any facts and write all kinds of conspiracy theories blaming US, India and Isreal. And the article also says that, English versions of the same columns are saner and do not carry these lies. Is a similar thing happening to local language media and books in India? I take the example of a kannada book by S.L.Bhairappa where it seems he has explained the muslim plunders during Aurangzeb period, obviously exaggerating the facts. He is supposed to have quoted historical dates. So people think that these are all facts. And this gives them another reason to hate muslims. Do we need such writers and media at this time, when the world is already filled with so much violence. Isn't it a moral respo